Jayden

Een vervelend geluid vulde mijn oren. Ik trok het kussen verder over mijn hoofd heen zodat het verstomde, maar het hielp niet. Het bleef maar door gaan. Ik stak mijn hand zwak uit naar de wekker om het snooze knopje te kunnen vinden tot haar vingers me tegenhielden. "Dat dacht ik niet. Je hebt nu al vier keer gesnoozed." Zei ze. Er klonk een lach door in haar stem. Ze was vast binnengekomen toen ik nog sliep. "Maar het is zaterdag. Op zaterdag horen er geen wekkers af te gaan." mopperde ik van onder mijn kussen. Ondertussen ging de wekker nog steeds af. "Wel als je vriendin op die zaterdag meedoet aan een kunstwedstrijd en daarmee kans maakt om haar werk wordt geëxposeerd in de bekendste galerie van LA." Ze trok het kussen van mijn hoofd en gooide hem op de grond. "Fuck. Was dat vandaag?" zei ik, terwijl ik moeizaam rechtop ging zitten. Ik keek in Holly's prachtige bruine ogen en was alweer vergeten hoe moe ik eigenlijk was. "Ik neem maar aan dat je het niet echt vergeten was en dat je gewoon een grapje maakt." Ze deed de wekker uit en gaf me een kus op mijn voorhoofd. Ik wreef in mijn ogen. Ik snapte niet zo goed hoe ze zo op gewekt en wakker was nadat we gister tot na twee uur 's nachts games hadden gespeeld in de game hall op de hoek van de straat die 24 uur per dag open was. "Ik ben van plan om over een kwartier te vertrekken, dus als je met me mee wilt rijden moet je een beetje opschieten." zei ze. Ze ging in een stoel zitten en haalde een boek tevoorschijn dat eruit zag alsof het minstens 17 keer gelezen was en een stel katten er tikkertje mee hadden gespeeld. Dat was waarschijnlijk precies wat er ook gebeurd was. Op de kaft stond: 'Percy Jackson and the Battle of the Labyrinth'. "En toch begrijp ik nog niet helemaal waarom je vaker dan twee keer hetzelfde boek leest." zei ik terwijl ik naar de kast liep om een schoon t-shirt aan te trekken. "Het is gewoon een must voor mensen die Grieks en Latijn studeren. En bovendien moet ik me voorbereiden voor als Athena eindelijk eens claimt dat ik haar dochter ben. Een demigod moet altijd voorbereid zijn." mompelde ze. Ik trok mijn groengeruite bloesje aan en een baggy  spijkerbroek. Toen ik naar de badkamer was gelopen en een plas water in mijn gezicht had gegooid, liep ik nog terug naar mijn nachtkastje en deed de ketting met de haaientand om die Holly voor me had gekocht toen we vorig jaar in Hawaii waren. "Klaar om te gaan." zei ik. Holly sloeg haar boek dicht en stopte hem in haar tas. "Goed. Dan geldt dat ook voor mij. Ze haakte haar vingers door de mijne en samen liepen we door de deur, mijn kamer uit, naar de woonkamer die ik deelde met Steve. Steve sliep waarschijnlijk nog want achter de deur die leidde naar zijn kamer klonk een geluid alsof er een heel bos werd omgezaagd. "Dat hij zelfs door zijn eigen gesnurk heen slaapt." zei ik verbijsterd. Holly grinnikte. "Hij heeft vast gewoon jarenlange training gehad." Na een korte wandeling in het trappenhuis stapten we in Holly's felrode Mini Cooper cabriolet. Het was niet ver rijden naar de kunstgalerie. Ze parkeerde de auto op het daarvoor bestemde parkeerterrein, maar stapte niet uit. Ze staarde door de autoruit, het parkeerterrein over. Ik wist precies wat het probleem was en ik pakte haar hand. "Als je niet wint betekent het niet dat je niet kunt schilderen." zei ik zachtjes. Holly keek me een beetje verdwaasd aan. Ze bleef even stil. "Vertel dat maar eens aan mijn vader." zei ze met een grimasje. Holly kwam altijd heel zelfverzekerd over, maar haar vader was erg gericht op prestaties. Als je mee deed aan een wedstrijd en je won niet, betekende dat dat je gewoon niet goed genoeg was. Holly was met dat idee opgegroeid en daarom was ze altijd ontzettend nerveus over dit soort dingen. Ik gaf haar een kus en keek diep in haar ogen. "Holly Adams. Je bent een geweldige artiest. Of die stomme juryleden dat nou door hebben of niet. Je kunst is geweldig en dat verandert niet doordat een of andere gozer die zegt dat hij er verstand van heeft vindt dat iemand anders een mooier schilderij heeft gemaakt. En ik hou van je." zei ik. Holly's gezicht klaarde een beetje op. "Goed. Laten we die hoge gozer die zegt dat hij er verstand van heeft dan maar eens laten zien dat mijn kunst zo geweldig is. En ik hou ook van jou, Holden Kennish." Ze gaf me nog een kus voordat ze de deur van de auto opendeed en naar buiten stapte.